ΠΕΙΝΑΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩ!!!!!!!!!!

Ενα ακόμη θεατρικό παίξαμε με αφορμή την ενότητα για τη διατροφή. Είναι ένας καθοδηγούμενος αυτοσχεδιασμός....

«Το μεσημέρι γύρισες από το σχολείο κουρασμένος και πεινασμένος. Ήταν μια δύσκολη μέρα. Την ώρα του διαλείμματος έπρεπε να βοηθήσεις στο κουβάλημα κάποιων βιβλίων και δεν πρόλαβες να αγοράσεις κάτι από το κυλικείο. Η ημέρα τελείωσε με γυμναστική και αυτό σε κάνει ακόμη πιο ανυπόμονο. Πετάς την τσάντα σου και βγάζεις γρήγορα τα παπούτσια. Τρέχεις προς την κουζίνα και προσπαθείς να μαντέψεις από τις μυρουδιές. Η μητέρα σου σε χαιρετάει αλλά εσύ δεν έχεις χρόνο για περιττές κουβέντες. Πεινάς!!! Πηγαίνεις προς το φούρνο και σκύβεις για να δεις το περιεχόμενο. Τίποτα!! Ανοίγεις την κατσαρόλα και πάλι τίποτα! Έχεις πια θυμώσει. Η μητέρα σου σου εξηγεί πώς άργησε να επιστρέψει από τη δουλειά και δεν πρόλαβε να μαγειρέψει. Πρέπει να κάνεις υπομονή μέχρι να ετοιμάσει μια μακαρονάδα. Έχει βάλει ήδη το νερό να βράζει. Εσύ όμως ανυπομονείς. Η κοιλιά σου γουργουρίζει και αισθάνεσαι τα σάλια σου να γεμίζουν το στόμα σου. Μια μαγείρισσα μαγειρεύει ένα καταπληκτικό κοκκινιστό στην τηλεόραση και τα μάτια σου έχουν γουρλώσει. Το κουδούνι χτυπάει και τρέχεις να ανοίξεις. Είναι μια γειτόνισσα που κάτι θέλει τη μητέρα σου. Μια μυρουδιά χτυπάει τη μύτη σου. Είναι κάποια γειτόνισσα που έχει ήδη μαγειρέψει και προσπαθείς να μαντέψεις το φαγητό. Εκνευρίζεσαι και λες στη μητέρα σου να κάνει πιο γρήγορα. Εκείνη σου προτείνει να φας λίγα κουλουράκια που έφερε η γειτόνισσα και αποφασίζεις να δεχτείς για να σπάσεις την πείνα σου. Παίρνεις ένα κουλουράκί και το περιεργάζεσαι. Το μυρίζεις κλείνοντας τα μάτια σου και κάθεσαι σε μια γωνιά για να το απολαύσεις. Αρχίζεις να το δαγκώνεις και απολαμβάνεις την υπέροχη γεύση του. Κάτι άρχισε να γίνεται. Τα επόμενα κουλουράκια τα τρως βιαστικά και λαίμαργα. Έχεις νικήσει την πείνα σου και ευχαριστημένος περιμένεις την μακαρονάδα γιατί τι να σου κάνει ένα πιάτο με κουλουράκια;»